‘in the middle of everything’
Zo beschrijft de nieuwe directeur van vijf stadsmusea in Berlijn het Park am Gleisdreieck. De Nederlandse directeur Paul Spies is nu deze stad aan het verkennen waar hij een tentoonstelling over het Berlijn in de 19e en 20e eeuw gaat organiseren, aldus het Volkskrantmagazine van 21 mei 2016. Onder de titel “in the middle of everything” verstaat Spies de vele subculturen in de wijk Kreuzberg, waar nog altijd een levendige kraakscene huist.
In de recente publicatie ‘25 nieuwe parken in Berlijn’, schrijven Alma Kennis en Vibeke Scheffener:
“We waren in Berlijn toen het Park am Gleisdreieck in 2015 een eerste prijs kreeg van de Bond van Duitse Landschapsarchitecten. In samenwerking met omwonenden en bestaande gebruikers van het buiten gebruik geraakte spoorwegemplacement hebben de landschapsarchitecten van het Berlijnse Atelier Loidl een programma met veel ‘snelle’ functies (skaten, volleybal, tafeltennis e.d.) gecombineerd met ‘langzame’ functies zoals de schilderachtige berkenbossen en stoere relicten van het voormalige spoorweggebied. Het is een eigentijds maar ook romantisch stadspark”…….’In the middle of everything’!
Nieuwsgierig naar meer?
Bekijk hier de preview en bestel door € 19,95 over te maken op NL 43 RABO 0121 50 35 18 t.n.v. Alma Kennis te Vught onder vermelding van uw naam en postadres. Tweetalige gids, 92 bladzijdes A5 full-color met ringband. ISBN 978-90-825256-0-1
gepost door alma kennis 20160612
‘een nieuwe dimensie……….’
Park am Gleisdreieck – volkspark 2.0
De wieg van het Volkspark staat in Duitsland. Heel wat volksparken werden aan het begin van de 20e eeuw in Berlijn aangelegd. Dit parktype gebaseerd op functionaliteit en gebruik is een trendbreuk met het klassieke stadspark dat was ingericht om te wandelen, zitten en kijken met vormgeving geënt op de esthetische criteria uit de tuinkunst. Het Volkspark betekende een nieuwe dimensie in de parkaanleg. En nu zou in ditzelfde Berlijn opnieuw een dimensie aan het landschapsarchitectonisch repertoire zijn toegevoegd. Althans volgens de Bund Deutscher Landschafts Architecten die recent het ontwerp voor Park am Gleisdreieck van Atelier Loidl met een 1e prijs beloonde. Ik was erbij en nieuwsgierig door deze kwalificatie ging ik er kijken. Het eerste dat opvalt is de veelheid aan beelden in het park. Binnen een vrij traditionele structuur bepalen de relicten van het oorspronkelijke terrein samen met een scala aan objecten de sfeer. Van industrieel erfgoed tot skatepark, van volkstuin tot grassentuin. Een groot programma voor veel verschillende bevolkingsgroepen en leeftijden. En wat wordt het park druk gebruikt! Dat komt ongetwijfeld door het feit dat het gebied al lange tijd ‘eigendom’ was van een grote, zeer betrokken groep bewoners. De ontwerpers hebben deze betrokkenheid niet alleen gerespecteerd maar vooral omarmd. Van alle bestaande functies zoals de volkstuinen met eigen café hebben ze dankbaar gebruik gemaakt. Net als van veel bestaande natuur. Dit zijn de geleidelijk ontstane, ‘langzame’ elementen. Door eigentijdse, ‘snelle’ functies toe te voegen is een park ontstaan met ‘twee snelheden’. En die tempi zijn goed voelbaar in het park. Het is met name dit gegeven dat de nieuwe dimensie vormt. Het hand in hand samengaan van verleden en heden, van ecologie en maakbaarheid, van langzaam en snel. Overgoten met een smakelijke saus van stoere én gevoelige detaillering van paden, meubilair en verlichting is een bezoek aan Park am Gleisdreieck zeer de moeite waard!
Nieuwsgierig naar meer? In het decembernummer van Groen verschijnt i.s.m. Vibeke Scheffener een uitgebreider artikel.
gepost door alma kennis 20150105
‘God is in the details….’
……. zeiden Flaubert, Ludwig Mies von der Rohe en Le Corbusier. Iets kan er op het eerste oog goed uitzien, maar valt of staat uiteindelijk met het detail. In het detail zit de liefde van de ontwerper. De liefde voor zijn werk, voor zijn project. In de groene wereld van Park Goorloop zetten we met de details de kersen op de taart. De herkenning van deze specifieke plek binnen Helmond én de legitimatie ervan. Bij de branding van Park Goorloop hebben we ons laten leiden door de beek. Het beeldmerk is ontleend aan het Bermpje. Een visje van ca 25 cm groot, één van de doelsoorten van de beek. De vorm van dit visje hebben we geabstraheerd tot een heldere makkelijk herkenbare vorm. Een van de eerste objecten waar het beeldmerk te zien is de Bermpjesbrug in het noordelijk parkdeel. Sinds een paar weken is hij open voor publiek. Het eerste detail is dan klaar. De anderen staan nog even in de ijskast. Wachten op rijkere tijden……….
gepost door alma kennis 20150818
‘think different………’
(how to hang worker’s uniforms)
Wat is het mooi om in je werk emotie en maatschappij te verbinden! Daarom is de Chinese beeldend kunstenaar Ai Weiwei voor mij een bron van inspiratie. Ai Weiwei verbindt de traditionele cultuur in zijn verschillende kunstvormen en vertaalt zo zijn kritiek op de sociale en culturele veranderingen in zijn land. Na zijn prachtige zonnepitten mocht ik vorige week Ai Weiwei’s inzending op het Open Art Festival in Örebro zien. Boven het voetgangersgebied van Köpmangatan wapperen 375 uniformen in 6 verschillende kleuren. De uniformen komen van technologiegigant en Apple-hofleverancier Foxconn, een Taiwanees bedrijf waar duizenden, van het platteland afkomstige Chinese arbeidsmigranten, werken. De installatie refereert aan de sociale en ruimtelijke onbalans en ontwrichting die dit soort snelle economische ontwikkelingen met zich meebrengen. Het beeld van de uniformen, de tweede huid, is supersterk. Het uniform is wel kleding maar zeker geen uitdrukking van de persoonlijke lifestyle. Het is een symbool, een metafoor voor China’s grootschalige modernisering en alle potentiële conflicten die daardoor op de loer liggen ………
gepost door alma kennis 20150707
‘1e paal voor MFA Kort Ambacht’
Vanmorgen keken ruim 50 leerlingen van basisschool De Dolfijn in Zwijndrecht enthousiast naar 5 mannen, die eendrachtig de eerste paal voor de Multifunctionele Accommodatie Kort Ambacht sloegen. Een van hen was architect Frans van Roy. 2 jaar geleden maakten we samen met Frans de eerste schetsen voor het ensemble van MFA en plein. En over krap een jaar zal het er staan, een aangenaam gebouw in een fijne omgeving. Een omgeving waar het broodnodige parkeren ingepakt is in een groene kamer van haagbeukenhagen en prachtige oude platanen. Waar in aansluiting op het wijkcentrum ook een buitenzitplek komt onder een dak van Stadsperen. En waar natuurlijk ook voldoende rondrenruimte overblijft voor de kinderen van De Dolfijn!
Lees hier meer over het werk van Frans van Roy en over de MFA Kort Ambacht.
gepost door alma kennis 20150515
‘where the two will meet……’
Het ziet er nu nog een beetje raar uit. Maar straks staat deze fundering gewoon weer onder water en ligt er bij de Goorloopbrug een bijzondere stroomversnelling. Wie de brug over de Goorloop en de Schootense Loop al eens overstak heeft hier een bijzonder fenomeen kunnen zien. Vlak voor de brug ontmoeten het heldere water van de Goorloop en het melkachtig water van de Schootensche Loop elkaar. De Schootensche Loop snijdt onderweg leemlagen aan. Door de stroming lost een klein beetje leem op dat in het water blijft zweven en het wit kleurt. Hydroloog Rimbaud Lapperre bedacht een soort waterrotonde waar de verschillende stromen nog duidelijker te zien zijn. Maar waar ook een luwe plek is waar de 2 kleuren water zich in prachtige patronen met elkaar kunnen mengen. Samen met Rimbaud Lapperre werkte Alma Kennis dit idee uit binnen de materialisatie van Park Goorloop. En zo geleiden Grauwacke zwerfkeien straks de verschillende waterstromen en vormen zij een mengkom. Aan hoog water is ook gedacht. Stijgt het water boven het gemiddeld peil van 14.70 meter + N.A.P. dan werkt de kom gewoon als onderdeel van de beek.
Lees hier meer over Rimbaud Lapperre en zijn werk.
gepost door alma kennis 20150412
'bajonetten in de goorloop'
Nog even en de bewoners van Helmond kunnen in hun eigen Park Goorloop fietsen en wandelen. Sinds vorig najaar wordt er druk gewerkt aan de aanleg van het noordelijk deel van dit meer dan een kilometer lange stadspark. Een van de grote veranderingen tussen het nu en het straks is het tracé van de Goorloop. De ecologische doelstelling vraagt om een beekloop met meer variatie dan de huidige rechte beek, die meer op een sloot lijkt, levert. Vanuit deze opgave zou meandering mooi zijn. Maar de Goorloop ís geen meanderende beek. Het is een grotendeels gegraven waterloop die natuurlijke beken verbindt. Deze verbindingen zagen er vaak uit als 'bajonetten'; vrij haakse kortsluitingen. En precies deze karakteristieke bochten hebben we in het ontwerp gebruikt om de Goorloop aantrekkelijker, interessanter, duurzamer en ecologisch waardevoller te maken!
Op de site van de Gemeente Helmond is de aanleg van Park Goorloop te ook te volgen. Klik hier voor een filmpje
gepost door alma kennis 20150302
‘een kleine kudde cabins’
Ter voorbereiding op een project waar ecolodges een plaats gaan krijgen stuitte ik op de heel bijzondere en verrijdbare cabins van Tom Kundig. Opgetild boven het maaiveld, aan de rand van een smeltwaterrivier waar het water met regelmaat buiten de oever treedt, staan ze als een kleine kudde bij elkaar. De reviews roemen het geweldige uitzicht op de bergen, ingelijst door het raam dat de hele gevel beslaat. Het interieur is licht en modulair; de hele inrichting gefocust op die blik. De buitenkant is gevat in een huid van corten staal. Aan de achterkant van de hut vormt het een omsloten plek waar het bijbehorend chemisch toilet staat. Het enige onderdeel in het ontwerp dat door de gasten slecht beoordeeld wordt. Maar voor dat noodzakelijk kwaad hebben wij ons oog al laten vallen op de onovertroffen zweedse techniek!
Olson Kundig Architects heeft nog veel meer mooie cabins op haar site staan. Benieuwd? Kijk hier
gepost door alma kennis 20150201
‘strandkanten, the winter village’...
Tijdens een noorderlichttrip was Tromsø de uitvalsbasis. In deze 70.000 inwoner tellende universiteitsstad en regionaal handels- en researchcentrum valt tussen de traditionele houten huizen en domkerk de scherpe architectuur van Strandkanten op. Deze wijk ten zuiden van het centrum is de uitkomst van een interactief stedenbouwkundig en architectonisch onderzoek ‘The Tromsø Game’. Op een stuk ingepolderde fjord is Strandkanten een trendbreuk met eerdere stedelijke uitleg die de buitenranden opzocht. Inbreiding in plaats van uitbreiding; een poging mobiliteit terug te dringen en een impuls te geven aan nieuwe vormen van stadsleven en beleving. In een stad waar de winter soms wel 8 maanden duurt doet de strakke architectuur van o.a. 70⁰ N Arkitektur aan de schepen van de Hurtigruten denken of aan ijsbergen; imposant en intrigerend maar ook noordelijk koel. De buitenruimte is ondergesneeuwd. Maar daar is rekening mee gehouden. Spelen doe je er met je slee, op je ski’s of op de schaats……….
klik hier voor het volledige verhaal over Strandkanten
gepost door alma kennis 20150115
gepost door alma kennis 20150115
‘lijnzaadbroodjes bakken op 70⁰N’
In het hoge noorden, land van eindeloze zomerdagen maar met een o, zo kort seizoen heeft de tuin een bijzondere status. In de nieuwe wijk Strandkanten in Tromsø - waarover later meer - worden de privé- en gemeenschappelijke tuinen ingezet om de woonomgeving groener, fijner en mooier te maken. Leden van Nord-Norges Arkitektforening helpen bewoners bij de inrichting van en sortimentskeuze voor hun tuin. Ook zijn in het stedebouwkundig plan kassen geïntegreerd om bewoners zo veel mogelijk in staat te stellen hun eigen eten te verbouwen. Daarnaast is Strandkanten broedplaats van guerilla gardening. In de wijk worden ‘lijnzaadbroodjes’ gebakken. Kleiballen met kiemkrachtig vlaszaad om de lege plekken in de noordse zomer helderblauw te kleuren………..
gepost door alma kennis 20150110
‘chinese leisteenverrassing in een openluchtmuseumsetting’...
Brugge doet het goed als romantische context voor een stadswandeling in de Kersttijd. Groot is de verrassing wanneer er tussen al dat middeleeuwse opeens een bijzonder hof opduikt; hedendaags en fris. Ruim 550 jaar werd in De Gouden Boom bier gebrouwen tot projectontwikkelaar BPI in 2006 besloot het terrein te transformeren tot woonhof. Het ontwerp van 3architecten dat plaats biedt aan 32 appartementen en 4 commerciële ruimten bovenop een parking heeft een groen binnenplein als hart. De buitenkant is afwisselend en dynamisch met lichtgrijs gekaleide buitenmuren tussen de monumenten, maar de binnenkant is echt spectaculair. De koperen brouwketel is een obligate verwijzing naar het verleden net als de schoorsteen maar het is de architectuur met zijn hellende dakvlakken en de vele doorkijkjes die refereert aan de sfeer van een 17e eeuws schilderij. Echter bovenal is het de gevel- en dakbekleding van chinees leisteen die het zonlicht zo reflecteert op de stoep van de Langstraat dat je de hof wel binnen moet gaan. Op het ‘groene’ karakter valt nog wat af te dingen. Bovenop de parking is het niet meer dan een anoniem grasvlak met wat bakken. Een paar bomen zouden het helemaal afmaken!
gepost door alma kennis 20150105
‘absoluut nooit een tegeltuin’
Wij maakten ze al nooit : de liefde- en emotieloze tegeltuinen. Vanwege hun erbarmelijke visuele kwaliteit én hun impact op de omgeving. Maar nu is het ook wetenschappelijk bewezen. De tegeltuin is belastend voor het milieu. Minder biodiversiteit, overbelasting van het riool bij regen en dus meer overstromingen én bijdrage aan de verdere opwarming van bewoond gebied. Prijswinnend onderzoek van de Groningse studente energie- en milieukunde Cirsten Zwaagstra wijst het uit. Heel veel argumenten tegen de tegeltuin dus! Daarnaast ontzenuwde Het Haags Milieucentrum al een paar jaar geleden het veelgehoorde argument dat een tegeltuin onderhoudsarm is. Onkruid wieden, tegels schoonspuiten of krabben vergt minstens zo veel onderhoud als een slim ontworpen plantentuin. In de aanleg zijn planten bovendien ook nog eens goedkoper dan stenen. In Groningen en Den Haag is de ‘ontstening’ inmiddels begonnen. Zo deelt de gemeente Den Haag planten uit in ruil voor stenen en heeft Groningen zich aangesloten bij Operatie Steenbreek. Het Haags Milieucentrum publiceerde alvast een handleiding voor een gemakkelijke groene tuin met relatief onderhoudsloze heesters als hortensia, vlinderstruik en kleinbladige sering. In sommige delen van Duitsland is men inmiddels een stap verder. De waterschapsbelasting is hier gebaseerd op de hoeveelheid verhard oppervlakte per huishouden. Ook een manier maar meer nog een heel duidelijk signaal, de tegeltaks……..
gepost door alma kennis 20141204
‘bridges become frames for looking at the world around us’
Deze uitspraak van de Amerikaanse schrijver, documentairemaker en filmer Bruce Jackson geldt natuurlijk voor iedere willekeurige brug maar in het bijzonder voor de bruggen in Park Goorloop waar zij niet alleen verbindingen zijn maar ook verblijfsplekken. In het verlengde van het masterplan en het ontwerp van Park Goorloop deden wij in 2013 onderzoek naar de vormgeving van de gecombineerde fiets- en voetgangersbrug. Het beeldmerk, het ‘bermpje’, kreeg daarin een prominente plaats in de vorm van de brug en in de staanders. Deze week bezocht ik samen met een aantal leden van het planteam Park Goorloop de productiehal van Haasnoot Bruggen in Rijnsdijk. En daar liggen ze nu in ruwe vorm klaar : de rooster- en de bermpjesbrug. En vandaag op weg naar het galvaniseerbad. Nog even, dan zijn ze in het veld te bekijken!
gepost door alma kennis 20141201
‘when you say the word ‘nature’,
it always brings a smile to people’s faces…
Deze uitspraak is van Tina Saaby, stadsarchitect van Kopenhagen. Over haar visie op de openbare ruimte postte ik hier vorige week al een stukje. Dat ging over levendig Kopenhagen waar de openbare ruimte de gemeenschappelijke woonkamer van de stad is. De afgelopen jaren hebben de ontwerpers zich op dit aspect geconsenteerd maar na heftige overstromingen in 2011, waarbij 150 mm regen in 2 uur viel is duurzaamheid nu ook in deze stad een belangrijk item. Naast nieuwe afvoersystemen naar de Innenhavnen zullen verschillende waterbergingslocaties gegraven gaan worden en komen er nieuwe vijvers en laagtes in parken en pleinen en groenstroken in straten. Meer ‘wilde natuur’ gaat hier de basis voor vormen. Een inspirerend voorbeeld is het wild begroeide dak tussen de gebouwen van Skandinaviska Enskilda Banken (SEB). De ontwerpers van SLA hebben de essentie van een Zweeds berglandschap gevangen in een ontwerp waarin strips met berken, grove dennen en grassen de bezoeker over de helling omhoog begeleiden naar een hooggelegen promenade; een verrassing, een groene oase tussen de gebouwen.
gepost door alma kennis 20141112
public life - public space - buildings
Enige tijd geleden bezocht ik met een groep vakgenoten Kopenhagen. Nu wordt ik met mijn Zweedse genen al bij voorbaat gelukkig in het noorden, maar wat heb ik genoten in Kopenhagen! En niet in het minst van de zorgvuldige, gedetailleerde en met liefde ingerichte openbare ruimte. De financiële crisis heeft ook Kopenhagen hard geraakt waarop de stad onder leiding van de bevlogen stadsarchitect Tina Saaby het roer heeft omgegooid. Onder het motto : ‘public life comes before public space, public space comes before buildings’ is door investering in de openbare ruimte een levendige en duurzame setting gecreëerd voor nieuwe ontwikkelingen. Op verschillende plekken in de stad is dat te zien. Niet alleen in de stedelijke uitleg van Ørestad maar ook langs het havenfront waar scheepsbouw en industrie plaats hebben gemaakt voor woningbouw en prachtige nieuwe voorzieningen als de stadsbibliotheek Den Sorte Diamant en Skuespilhuset, het Koninklijk Deens Theater.
gepost door alma kennis 20141110
Kalvebod Brygge JDS Architects|Klar Arkitekter
naar de vennen
De vennen in het gebied Nieuwe Heide aan de oostzijde van Best waren tot voor kort aan het verdrogen. Een proces dat onder andere door de bebossing met naaldbomen ten behoeve van de houtproductie plaats vond. Tijdens zijn wandelingen in het gebied zag hydroloog Rimbaud Lapperre dit verdrogingsproces met lede ogen aan. Steeds minder water in het ven en daarbij een steeds schralere natuur. Zijn enthousiasme en betrokkenheid hebben ertoe geleid dat het bosgebied inmiddels is getransformeerd in een open vennencomplex met natte heide en stuifduinen met droge heide en vliegdennen. En met deze transformatie herstellen flora en fauna zich verbazingwekkend vlug. Inmiddels komt er weer Kleine Zonnedauw voor en hebben de levendbarende hagedissen de oevers van de vennen ontdekt.
Kortgeleden werd het Langven ‘officieel heropend’. En hoewel er al veel gebeurt zijn er natuurlijk nog wel een paar kale plekken. Om te laten zien hoe het Langven er over 5 jaar uit ziet maakten wij met veel plezier de toekomstimpressie.
Bekijk het verhaal over het Langven ook op YouTube
gepost door alma kennis en mieke ruisch 20141014
De vennen in het gebied Nieuwe Heide aan de oostzijde van Best waren tot voor kort aan het verdrogen. Een proces dat onder andere door de bebossing met naaldbomen ten behoeve van de houtproductie plaats vond. Tijdens zijn wandelingen in het gebied zag hydroloog Rimbaud Lapperre dit verdrogingsproces met lede ogen aan. Steeds minder water in het ven en daarbij een steeds schralere natuur. Zijn enthousiasme en betrokkenheid hebben ertoe geleid dat het bosgebied inmiddels is getransformeerd in een open vennencomplex met natte heide en stuifduinen met droge heide en vliegdennen. En met deze transformatie herstellen flora en fauna zich verbazingwekkend vlug. Inmiddels komt er weer Kleine Zonnedauw voor en hebben de levendbarende hagedissen de oevers van de vennen ontdekt.
Kortgeleden werd het Langven ‘officieel heropend’. En hoewel er al veel gebeurt zijn er natuurlijk nog wel een paar kale plekken. Om te laten zien hoe het Langven er over 5 jaar uit ziet maakten wij met veel plezier de toekomstimpressie.
Bekijk het verhaal over het Langven ook op YouTube
gepost door alma kennis en mieke ruisch 20141014
Taj Mahal . Acropolis . Pompeï . Kinderdijk .
Het is een feit: de molens van Kinderdijk staan in de indrukwekkende rij Werelderfgoed monumenten. Iconen van het Dutch DNA, van Hollands vernuft en de maakbaarheid van het landschap. Het in de wereld moeilijk te vatten principe van wonen op de bodem van de zee zonder natte voeten te krijgen. Water van laag naar hoog malen, met een door de eeuwen heen vervolmaakt en uniek systeem van wieken, schoepen en vijzels is ons visitekaartje, wereldwijd.
Als er één plek is waar je het Dutch DNA kunt bewonderen, dan is het Kinderdijk. In het toekomstige Dutch DNA Park.
Als er één plek is waar je het Dutch DNA kunt bewonderen, dan is het Kinderdijk. In het toekomstige Dutch DNA Park.
GRRRRRRRR en GZGLAB
Het GZG terrein gaat steeds meer bruisen. Bosschenaren ontdekken langzaam maar zeker het Mariapaviljoen. En binnenkort komt er een nieuwe bezoeklocatie bij: de GRRRRRRRRRR BIEB in de kapel. Bezoekers blijven straks niet meer aan de rand, ze komen ook het terrein op. Alle reden om de entree een grondige make over te geven. Een groene, sfeervolle plek die uitnodigt om te ontmoeten. Voor BIEB bezoekers én LAB gebruikers. Inspiratiebron is het intieme Franse dorpsplein, met z’n zonnige halfverharding, kleurrijke kuipplanten en kriskras geplaatste stoeltjes tussen de kastanjebomen. Het GZG terrein leent zich hier uitermate goed voor. Het ligt besloten en er staan al twee prachtbomen.
Het GZG terrein gaat steeds meer bruisen. Bosschenaren ontdekken langzaam maar zeker het Mariapaviljoen. En binnenkort komt er een nieuwe bezoeklocatie bij: de GRRRRRRRRRR BIEB in de kapel. Bezoekers blijven straks niet meer aan de rand, ze komen ook het terrein op. Alle reden om de entree een grondige make over te geven. Een groene, sfeervolle plek die uitnodigt om te ontmoeten. Voor BIEB bezoekers én LAB gebruikers. Inspiratiebron is het intieme Franse dorpsplein, met z’n zonnige halfverharding, kleurrijke kuipplanten en kriskras geplaatste stoeltjes tussen de kastanjebomen. Het GZG terrein leent zich hier uitermate goed voor. Het ligt besloten en er staan al twee prachtbomen.
Het plein zoals wij dat zien begint ter hoogte van Roderick Vos en wordt gemarkeerd door een mooie, herkenbare markering in het wegdek. Achter deze streep is het een oase: geen geparkeerde auto’s of fietsen, maar de relaxte sfeer van een binnenplein. Mobiele loopbruggen leiden naar de voordeuren. Naast stoelen is er ruimte voor bloeiende kuipplanten en geurende kruiden. Fietsers kunnen achter de kastanje langs naar de stalling en dan :
ontmoeten, lunchen, relaxen
ontmoeten, lunchen, relaxen
lichtkunstwerk Andreas Ensemble in voorbereiding!
Deze zomer krijgt het Andreas Ensemble zijn langverwachte lichtkunstwerk!
Het 70 meter lange, interactieve lichtkunstwerk is een ontwerp van
beeldend kunstenaar Judi Gor. De lichtlijn is kleurig en dynamisch. Een
mooi accent binnen de pleinruimte. De lichtlijn is gemaakt van 70
lichtunits bestaande uit LED-elementen. De LED’s zijn gegoten in een
beschermend, isolerend hars waardoor zij waterdicht en UV-resistent
zijn. Iedere unit is bevestigd in een RVS-behuizing. De levensduur van
de LED-elementen is lang, het energiegebruik minimaal en de elementen
zijn nagenoeg onderhoudsvrij. De LED’s produceren bovendien geen warmte
waardoor de lijn beloopbaar en aanraakbaar is. Bij de realisatie van
het plein is rekening gehouden met de aanleg van de lijn in een latere
fase; ter plekke van de lijn is de ruimte onder de bestrating in de vorm
van een houten bekisting alvast gereserveerd.
'zweden zijn aantrekkelijk..........'
Dat geldt niet alleen voor een bekend Zweeds automerk maar ook voor de architectuur van sommige bezoekerscentra bij Zweedse nationale parken ('naturum'). Die is puur, geworteld in de genius loci, de ziel van de plek. Gisteravond hoorde ik het verhaal van Snöfällan, The Snow Trap, in Vietasjåkk midden in het ruige Lapland. Een verhaal zo inspirerend dat ik het hier graag wil delen.
Het klimaat is heel heftig daar in het hoge noorden. De sneeuw valt vroeg en smelt laat. De poolwind maakt er hopen van of blaast het juist weg. Rondom rotsen ontstaan verraderlijke geulen, snow traps. In wezen een eenvoudige ronde vorm in het witte landschap. Deze vorm is samen met de eigenschap van sneeuw, dat op luwe plekken alle mogelijke gaatjes vult, het concept van Snöfällan.
Het ronde bezoekerscentrum heeft een binnenplaats. In de winter sneeuwt deze ruimte al snel vol. In het voorjaar is de sneeuw, die buiten in verschillende lagen ligt opgestapeld, de grootste attractie van het gebouw. Achter het koude glas van de onverwarmde entree wanen de bezoekers zich in een sneeuwlaboratorium. De huid van het gebouw is gemaakt van gestapelde massieve grenen blokken. Tussen de blokken zitten grote openingen die de rondwervelende sneeuw opvangen. Hier wordt de sneeuw onderdeel van de gevel en verandert het gebouw langzamerhand in een sneeuwsculptuur.
De architecten van Wingårdh hebben de essentie van de extreme klimaatomstandigheden samen gebald in het ontwerp van Snöfällan net zoals de bewoners, de Sami, dat hebben gedaan in hun cultuur. Voor Snöfällan betekent dit dat het gebouw als een Samitent eenvoudig op te pakken en te verplaatsen is. Alle onderdelen zijn licht en demontabel. En meer nog dan een bezoekerscentrum is Snöfällan de nieuwe ontmoetingsplaats voor de rondtrekkende Sami geworden.
Prachtig toch, zo'n gebouw. Uit de natuur en het landschap omhoog gekomen en omarmd door de bewoners!
Lezing 'Built into Nature' van Peter Hallén, Leuven 11 december 2013
Architect Snöfällan : Wingårdh Arkitektkontor AB
www.worldbuildingsdirectory.com
MFA Zwijndrect gewonnen!
Architectenbureau Frans van Roy heeft in samenwerking met aksis de architectenselectie voor het ontwerp van de Multifunctionele Functionele Accommodatie in de wijk Meerdervoort in Zwijndrecht gewonnen!
Het DNA van Meerdervoort wordt grotendeels bepaald door de na-oorlogse uitleg. Het aanwezige winkelcentrum vormt de demarcatie tussen oudere en meer recente buurten. Het MFA is een koppelstuk, een marker ook. Het vormt een ensemble met de tegenover gelegen winkels. Daarnaast is het het begin of het eind van een strip. Eén vloer bindt hier alle onderdelen. Centraal ligt de entree van het MFA, een pleinachtige verbreding. Deze ruimte koppelt het MFA aan het parkeren en aan de route naar winkels en buurt. De strip is een specifiek deel van de parklane van de Karel Doormanlaan. Monumentale solitaire bomen zijn beeldbepalend en markeren de hoekpunten. Haagbeukhagen onderstrepen de hoofdrichting van de ruimte en begrenzen het parkeren. Aan de zuidzijde vormen zij tevens de voet voor een rij bloeiende bomen, een groen scherm.
Architectenbureau Frans van Roy heeft in samenwerking met aksis de architectenselectie voor het ontwerp van de Multifunctionele Functionele Accommodatie in de wijk Meerdervoort in Zwijndrecht gewonnen!
Het DNA van Meerdervoort wordt grotendeels bepaald door de na-oorlogse uitleg. Het aanwezige winkelcentrum vormt de demarcatie tussen oudere en meer recente buurten. Het MFA is een koppelstuk, een marker ook. Het vormt een ensemble met de tegenover gelegen winkels. Daarnaast is het het begin of het eind van een strip. Eén vloer bindt hier alle onderdelen. Centraal ligt de entree van het MFA, een pleinachtige verbreding. Deze ruimte koppelt het MFA aan het parkeren en aan de route naar winkels en buurt. De strip is een specifiek deel van de parklane van de Karel Doormanlaan. Monumentale solitaire bomen zijn beeldbepalend en markeren de hoekpunten. Haagbeukhagen onderstrepen de hoofdrichting van de ruimte en begrenzen het parkeren. Aan de zuidzijde vormen zij tevens de voet voor een rij bloeiende bomen, een groen scherm.